بازداشت فهیمه سلطانی دانشجوی حقوق دانشگاه اصفهان برای تحمل یکسال حبس
۸خرداد ۱۴۰۴- فهیمه سلطانی، دانشجوی رشته حقوق دانشگاه اصفهان، روز چهارشنبه ۷ خرداد ۱۴۰۴ برای تحمل حکم یک سال حبس به زندان دولتآباد اصفهان منتقل شد. این دانشجوی ورودی سال ۱۴۰۰، که پیشتر در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و همچنین در سال ۱۴۰۳ بازداشت شده بود، به دلیل فعالیتهای مسالمتآمیز و انتقاد از سیاستهای سرکوبگرانه بارها مورد آزار نهادهای امنیتی قرار گرفته است.
خانم سلطانی در ۲۲ آبان ۱۴۰۱ در چهارباغ عباسی اصفهان توسط نیروهای اطلاعات سپاه بازداشت شد و پس از تحمل فشارهای شدید، در ۱۹ بهمن ۱۴۰۱ آزاد شد. وی به دو ترم محرومیت از تحصیل محکوم و بار دیگر در ۱۸ فروردین ۱۴۰۳، بازداشت و در ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ با سند آزاد شد.
زندان دولتآباد، محل کنونی حبس فهیمه سلطانی، به دلیل شرایط غیرانسانی و فشار بر زندانیان سیاسی بدنام است. این بازداشت بار دیگر نشاندهنده سرکوب سیستماتیک فعالان دانشجویی در ایران است.
خشونت ساختاری و شکنجه روانی
در واکنش به نارضایتیهای فزاینده اجتماعی و ترس از شکلگیری اعتراضات سراسری، حکومت ایران بهشکل گستردهای بهبهرهگیری از روشهای سرکوب غیرمستقیم و سیستماتیک روی آورده است. از جمله این روشها، بازداشتهای خودسرانه، احضار و تشکیل پرونده و انواع تهدیدها نگهداری بلندمدت زندانیان در شرایط بلاتکلیفی قضایی . است؛ وضعیتی که در آن افراد بدون دسترسی بهوکیل، بدون تفهیم اتهام شفاف و بدون برگزاری محاکمه عادلانه، برای مدتهای طولانی در بازداشت نگه داشته میشوند.
این سیاستها نمونهای آشکار از خشونت ساختاری و شکنجه روانی هستند که بهطور سازمانیافته از سوی دستگاههای امنیتی و قضایی رژیم در سراسر ایران اعمال میشود. این اقدامات، نه تنها زندانیان را هدف قرار میدهند، بلکه خانوادهها، نزدیکان و افکار عمومی را نیز در معرض فشار روانی، اضطراب دائمی و فرسایش اجتماعی قرار میدهند. هدف نهایی این شیوهها، ایجاد فضای رعب و ناامیدی، تضعیف انگیزههای اعتراضی و کنترل نارضایتیهای اجتماعی از طریق سرکوب خاموش و گسترده است.
